مقاله همکاران پژوهشگاه سرکار خانم دکتر دینا مرشدی و آقای دکتر فرهنگ علی اکبری با عنوان اثر مهاری HUC MSC-drived exosome-nanoliposome بر فیبریلاسیون و سمیت عصبی آلفا سینوکلئین در نشریه علمی Science Advances به چاپ رسید. گفتنی است سلولهای بنیادی مزانشیمی Mesenchymal stem cells (MSCs) ) که به عنوان سلولهای استرومایی Mesenchymal Stromal cells (MSCs) نیز معروف هستند سلول های چند توانی میباشند که قدرت تمایز به سلولهای مختلف ازجمله سلولهای استئوبلاست ( سلولهای استخوانی)، کندروسیت ( سلولهای غضروفی)، میوسیت (سلولهای عضلانی) و سلولهای چربی را بالقوه دارند. منشا این سلولهای مزانشیمی بافت همبند جنینی مزودرم است که اکثر سلولهای آن به بافت همبند و خونساز تمایز می یابد اما در میان سلولها مجموعه ای از سلولهای MSCs وجود دارند که میتوانند عملکردهای ارزشمندی در مهندسی بازیابی بافت و ترمیم بازی کنند. مغز استخوان نیز به عنوان منبع مهمی از سلولهای بنیادی محسوب میشود که حاوی سلولهایی با نشانگر سلولهای بنیادی خونساز نیست، اما جوانترین و در دسترس ترین منبع سلولهای بنیادی مزانشیمی، بافت بند ناف جنینی در ناحیه Wharton's Jelly و بند ناف میباشد. به ویژه Wharton's Jelly غلظت بالا و نسبتا با خلوص بالایی از سلولهای MSCs را دارا میباشد. این سلولهای بنیادی مزانشیمی به دلیل خاصیت جنینی و تمایز نیافتگی ( primitive properties ) و سرعت رشد سریع ممکن است منبع مفیدی از MSCs برای کاربردهای بالینی باشند. روابط عمومی نیز ضمن تبریک به خانواده بزرگ علمی پژوهشگاه به جهت کسب این دستاورد علمی، برای سرکار خانم دکتر دینا مرشدی و آقای دکتر فرهنگ علی اکبری آرزوی موفقیت روز افزون دارد.